Dag tien, het doel is Narvik

Bij het wakker worden en elkaar vervolgens weer de vraag gesteld te hebben wie er goed geslapen heeft was het antwoord enigszins hetzelfde als de andere ochtenden. Oftewel Stefan en Allard goed en Pascal en Matthijs niet. Wat een nadeel van in het donker de tent optuigen is, is dat je niet kan zien waar je naast staat…in dit geval stonden we naast een bedrijf wat een grote stapel geteerd meurend hout had liggen. Ik kan je vertellen dat is niet handig als s’nachts de wind draait richting de tent… ( Marker 22 bij langflordbotn)

Maar goed er is weer een mooie dag aangebroken met een mooie route voor de boeg. Deze route gaat tussen steile bergen en een landschap vol fjorden. Op weg richting Narvik hebben we onderweg een stop gedaan bij een outdoorshop…hopende iets van een  comfortabel bed voor Pascal te vinden. Helaas waren deze zeer prijzig en hebben we besloten dat Pascal nog maar ff een paar nachten op zijn tanden moet bijten . Tijdens de rit kregen we van een aantal deelnemers de melding dat ze met panne stonden. De 1 een kapotte dynamo, een ander een kapotte aandrijfas. Vanuit de hele groep werd er meteen hulp aangeboden…en dat is het mooie van zo’n challenge dat iedereen bereid is wat voor elkaar te betekenen. Uiteindelijk zijn beide auto’s naar een garage gebracht en gerepareerd. Deze moesten na de reparatie natuurlijk wel ff wat tijd terug zien winnen…maar ook dat is goedgekomen. Rond de middag hebben we een lunchstop gedaan op een mooi uitzichtpunt van een waterval bij en hier wat met de Drone gefilmd. (Marker 23)

De lunch bestond dit keer uit krackers met gehaktballetjes en pindasaus…alles gaat Au Bain-Marie. In de waterkoker…dit werkt echt perfect. Ook zaten we er aan te denken verder door te rijden dan het eindpunt van de dag en dus zijn we gaan checken of https://www.tysfjord-turistsenter.no open was en zo ja een plekje voor ons had.

Op deze plek waren ik en mijn geliefde Aline in 2003 voor het laatst voor een Orca Expeditie. Dit betrof een grote groep Orca’s (tegenwoordig te vinden bij de fjorden nabij Andenes) die leven van de haring. Ik heb hier toen destijds ook mee gedoken wat echt een mooie ervaring was. Het kunnen en mogen waarnemen hoe de orca’s samenwerken om de haring bij elkaar te zien drijven als één grote bol om deze vervolgens heel effectief te verdoven door met hun staart en vinnen op in te slaan. Na dit tafereel werd iedere haring op een subtiele en elegante manier verorberd. Dit is zeer bijzonder aangezien ze in het engels KillerWales worden genoemd. Na een belletje en aan te geven dat we laat zouden arriveren gaf de beste man aan dat dit geen probleem was “joh…kijk maar of het lukt…mochten we al slapen dan doen we wel een sleutel in Cabin nr 16”. Echt waar hoor…het uit goed vertrouwen bestaat gelukkig nog

Tussen steile bergen en een landschap vol fjorden ligt Narvik (Marker 24). In dit stadje zit je midden in de natuur. In een handomdraai ga je met de kabelbaan omhoog naar de Narvikfjellet berg. Maar de stad kent ook een bewogen geschiedenis. De Ofoten Railway heeft een belangrijke rol tijdens de Tweede Wereldoorlog gespeeld. Tegenwoordig neem je de trein om van het spectaculaire landschap te genieten. Aangekomen Narvik wat in principe onze eindbestemming van de dag zou zijn hebben we ter plekke besloten om door te rijden aangezien kamperen in een stad niet handig is. Eerst de Route opgehaald bij de organisatie en weer in de auto gestapt. Maar voordat we zouden gaan moesten we eerst checken of de veerboot vanaf Kjopsvik naar Drag ook s’avonds ging en dat werd bevestigd. Na nog eerst ff gezellig een drankje met de andere deelnemers te hebben gedaan zijn wij gaan rijden aangezien we nog 3 uur moesten rijden incl veerboot.

En natuurlijk als je s’avonds rijd krijg je niet zoveel mee van de omgeving…maar voor ons betekende dit wel dat wij voor de volgende dag wat meer tijd hadden om wat challenges aan te gaan. En misschien zat er dan zelfs nog wel een zodiac tripje in om wat walvissen te spotten. Aangekomen bij de veerboot (die bye the way maar 19 Euro voor een oversteek kost) hebben we tijdens het wachten aan wal en op de boot met leuke gasten uit Litouwen gekletst en gelachen. Aangekomen bij Tysfjord Turistcenter (Marker 25)was het alsof de tijd had stilgestaan. Helaas wel een beetje vergane glorie. Alles was donker en zijn we op zoek gegaan naar Cabin nr 16…en ja hoor de sleutel zat erin. Na ff wat gesteggel wat bijna uitliep op een free fight momentje over wie welk bedje zou nemen waren we eruit. Na het opwarmen en nuttigen van wat worsten uit blik en wetende wakker te worden met uitzicht op een fjord zijn we gaan slapen. 

Trouwens de uitspraak “Waar je mee omgaat raak je door besmet”…dank je wel Matthijs…nu snurken Ik, Stefan en Pascal ook