Dag twaalf, op naar Trondheim

Jawel hoor, het was weer een nacht zoals vanouds…
We hadden uiteindelijk een mooie plaatst gevonden en ditmaal dachten we echt dat we het probleem van slecht slapen hadden getackeld.
Het grote luchtbed van Pascal was inmiddels naar de eeuwige jachtvelden vertrokken en was gereïncarneerd in een kleiner modelletje. Pascal en ik wachten tot Allard en Stefan in hun privé hotel liggen en gaan dan “bouwen”
Klein luchtbed, deken, deken, deken enz enz
Dit allemaal is niet bedoeld voor de kou want daar heb je niet zoveel last van maar vooral voor je slaapcomfort.
Op een hardere ijsplaat slaapt toch minder dan op een matras oid.

Na 10 min dachten we dat we klaar waren, hup in de slaapzak en tukken.
Het is inmiddels 2 uur in de nacht, we worden wakker van een vracht trein die op een kleine 50mtr naast onze tent voorbij knalde en komen er dan toch achter dat het luchtbed de geest heeft gegeven….

Bij het wakker worden in de ochtend was het kwik gedaald tot -6, prima temperatuur voor bak koffie, thee en een lekker ontbijt 👍👍

De reis vandaag gaat naar het studenten stad Trondheim.
Net voor de lunch kwamen we aan bij een hele mooie waterval in Trofors (Marker 27)
Na wat vluchten met de drone door Pascal hebben we gelijk onze lunch klaar gemaakt.
Van de vrouw van Allard hebben we een lekker stuk Zeeuws spek gekregen 😋😋

Dus maar gelijk bij de watervallen in het zonnetje onze maagjes gevuld.

Een tijdje verder op onze route zag Allard iemand op het ijs zitten met een henkel 🎣

Auto aan de kant en toch even polshoogte nemen.
Het bleek een oudere dame te zijn die heerlijk met haar gezicht in de zon aan het genieten was.
Van haar mochten we het ook proberen en het bleek dat ze meerder gaten in het ijs had gemaakt met overal een lijntje in.
Allard nam de honneurs waar voor ons, het 1e lijntje zat vast in de bodem….
Het 2e lijntje zat zowaar een echte via aan!!!
Visje omhoog gehaald en toen zou de dame wel even voordoen hoe je op een netje manier de vis naar het hiernamaals kon sturen..

Ze legde nog uit dat er mensen zijn die de vis een ferme tik op de kop geven en dat het dan einde verhaal is, maar zij…. Nee zij wist een veel betere manier…( sorry als je dit moet lezen)
De dame stak zo haar duim in de mond en boog de vis zo naar achter en klaar…!
Vis aan de kant en verder…
In onze ooghoeken bleek de vis na 2 minuten nog te leven, de dame zag dit ook, pakte de vis, mompelde wat in het Noors en herhaalde de handeling, toen dit toch niet het gewenste effect had, besloot ze toch maar dat het beest met een mes beter af zou zijn..

Ik had een scherp mes bij mij en dat had wel het juiste effect.
De dame bleek niet heel gelukkig te zijn omdat de lijn in dit proces ook was doorgesneden en mopperde toen iets van “ you boys bring bad luck”

Als dank en misschien als troost, hebben we haar gelukkig gemaakt met een pak stroopwafels.

Eenmaal aangekomen in Trondheim (marker 28), hebben we de de auto geparkeerd bij het hotel van Meindert (de organisator) en zijn we al wandelend het oude centrum in gelopen, mooie straatjes met verlichte huisjes en veel knusse barretjes.

We hebben ons aangesloten bij een aantal barrelaars in een restaurant en hebben een paar kleine snacks besteld, want eten zouden we vanavond bij onze slaapplek weer doen.

Een slaapplek regelen was best lastig vandaag, voordat je de regio’s van Trondheim uit bent, ben je alweer een tijdje aan het rijden en toen konden we niet echt een plek vinden.
Rond half 12 was hij iedereen de energie op en hebben we een grote parkeerplaats gepakt die leeg stond en ons kamp opgebouwd, avond eten bestond uit kippensoep met noedels en dat was heel snel op kan ik je vertellen.

Op zich een leuke dag gehad maar wel veel km gemaakt en dat brengt mij op het volgende, misschien vragen jullie je af, hoe houden jullie dit vol?
Nou gewoon goed gezelschap, lekker ouwehoeren maar ook muziek 🎶

Dit brengt mij bij de discjockey van ons avontuur, Allard.

Ik wil je bedanken voor het eindeloos aan elkaar rijgen van de muziek, van rustige 80’s naar stevige hardrock tot beukende techno.
Het is tof om elke dag weer een andere draai aan te geven, hulde voor jou!!

Terwijl ik dit verhaal aan het schrijven ben, besef ik mij dat ons avontuur binnenkort aan het einde komt en dat we naar onze gezinnen terug keren, hier zal zeker nog over geschreven worden, maar voor nu wil ik graag zeggen tegen mijn geliefde en kids, papa is coming home! Tot snel ❤️

Slaap lekker allemaal, Matthijs