Dag Elf, op naar Mo i Rana

Nadat wij drieen heerlijk wakker werden in het huisje in Tysfjord ( marker 25), was het tijd om wat challenges af te vinken, en Matthijs te wekken in zijn eigen sneeuwhuisje/ slaapplek ook wel iglo genoemd Hij heeft namelijk de hele nacht hierin doorgebracht om ook deze challange gedaan te hebben  om te kijken hoe comfortabel en luxe hij het gehad heeft zijn wij ook niet te beroerd  geweest om even een rondje te maken in zijn bescheiden onderkomen. Binnen was het echt adembenemend mooi! 

Nadat we een heerlijk bakje koffie genuttigd hadden en wat ontbeten. Werd het de hoogste tijd voor de volgende challenge, het zwemmen in koud water! Dit hebben we geoefend met Julia bij de Arctic devils. Na een omkleedsessie van skibroek, thermokleding  en een dikke jas na enkel een zwembroekje gingen Pascal en Allard van start met een warming up om fit en warm het water in te gaan! Na wat aanmoedige woorden vanaf de kant namen ze hun eerste stapjes het ijskoude smeltwater in, om vervolgens verder het fjord in te lopen totdat het water diep genoeg is om kopje onder te gaan… ze hadden wel wat pech …. Het water was ondiep de bodem liep niet hard af dus ze moesten verder lopen maar strijders die het zijn draaiden ze daar hun hand niet voor om en liepen tussen de ijsschotsen door om vervolgens helemaal in het koude water te gaan!

Na een frisse duik weer de kant op geklommen, wat kleren aangetrokken om weer vol energie Matthijs en Stefan aan te moedigen ook de duik succesvol te nemen! 

Terwijl zij aan het verkleumen waren in het koude water begon zowaar de zon te schijnen!! Dus na het zwemmen even een handoekje uitgelegt en  wat warme winterse zonnestralen opvangen alvorens de dikke kleren weer aangetrokken werden.

Na het genot van een lekker bakje warme koffie was het tijd geworden om de auto weer in te pakken. En klaar te maken voor een lange dag rijden, dus even de motorolie stand  controleren en wat bijvullen.  De ruitensproeier afvullen zodat we onderweg goed kunnen rondkijken en genieten van het prachtige landschap. Voordat we vertrokken viel ons oog wel op het bijzondere tafereel dan een grote voetafdruk. Bigfoot ???

De lange reis bracht ons voor de tweede keer over de poolcirkel! Dit keer op een uitgestrekte sneeuwvlakte waar niemand het maagdelijke witte spul aangeraakt heeft. Hier zijn we even gestopt voor een koffiebreak, maar helaas het restaurant was ingesneeuwd( twee meter sneeuw voor de deur) na een wandelingetje door de veel te dikke sneeuwlaag, een monument bekeken te hebben en de bijbehorende tekst ontcijferd.. blijkt het een herinnering aan de gesneuvelde mannen tijdens de bouw van de Arctic railway.

 
Zonder een bakje koffie weer verder op stap. Onderweg het tweede rendier (op afstand) gespot, helaas konden we er geen foto van maken. Hopelijk komen we er nog een aantal tegen de komende dagen zodat we ze kunnen fotograferen.

Ook deze avond hebben we de route bij Meini (Meindert) weer opgehaald in het hotel waar hij verbleef in Mo i Rana (marker 26). Aangezien wij lekker ons eigen hotelletje op wielen hebben. Zijn we weer een eindje doorgereden de route op, na een aantal ongeschikte  plekjes aangedaan te hebben; een camping met camperplaatsen, bedrijven terrein en diverse parkeerplaatsen.. toch een plekje gevonden.Het spul wordt opgebouwd aan het eind van een doodlopend weggetje waar een keer-plek gerealiseerd is zodat mensen die aan het begin van de weg niet op de borden letten zich toch niet klemrijden. Het meeste werk met opbouwen hebben telkens met het bed voor Pascal, wat na elke nacht weer verbeterd moet worden. Helaas heeft het dikke areobed de koude nachten niet overleefddus moet er een alternatief gemaakt worden. 
Dit keer is besloten dat het dunnere luchtbed niet onder het pocketveermatras te leggen maar ernaast. Zodat er twee slaapplekken ontstaan, over de matrassen heen hebben we een aantal dikke dekens gelegd voor iets meer comfort. In de hoop dat de ‘beneden slapers’ de volgende morgen iets minder klagend wakker worden!